Śledź nas na:



Edukacja zdrowotna i styl życia.

Efektywność edukacji zdrowotnej zależy od:
- Ogólnego poziomu materialnego i kulturalno – społecznego.
- Stanu przedmiotów i urządzeń służących zdrowiu.
- Umiejętności korzystania z tych urządzeń.
- Dojrzałości potrzeb – nie tylko ich realizacja, ale także kreowanie nowych.
- Powszechnej zgodności oddziaływania wychowawczo – zdrowotnego.

Edukacja zdrowotna:

 

  • Wytwarzanie nawyków bezpośrednio lub pośrednio związanych z ochroną i doskonaleniem zdrowia fizycznego i psychicznego.

  • Wyrabianie odpowiednich sprawności.

  • Nastawienie woli i kształtowanie postaw umożliwiających stosowania zasad higieny, skuteczną pielęgnację, zapobieganie chorobom, leczenia.

  • Pobudzanie pozytywnego zainteresowania sprawami zdrowia przez epizodyczne i systematyczne wzbogacanie i pogłębianie wiedzy o własnym organizmie i rozwoju, a także o prawach rządzących zdrowiem publicznym.

 

Etapy edukacji zdrowotnej:

  1. Uświadomienie sobie pojęcia i znaczenia zdrowia.

  2. Identyfikacja własnych problemów (potrzeb).

  3. Podjęcie decyzji o działaniu w celu rozwiązania własnych problemów i zdobywania odpowiednich umiejętności.

  4. Działania dla potrzeb poprawy swojego zdrowia.

  5. Przekazywanie wiedzy, podejmowanie decyzji, dokonywanie wyborów i działania na rzecz swojego zdrowia.

 

 

Fazy wychowania zdrowotnego:

 

  1. Faza heteroedukacji – zabiegi typu pielęgnacyjnego, opieki, profilaktyki (wiek wczesnego dzieciństwa).

  2. Faza pośrednia – wzrasta udział w staraniu się o jego zdrowie, rozwija się świadomość i poczucie odpowiedzialności za własne zdrowie (wiek przedszkolny i szkolny); nawyki i przyzwyczajenia.

  3. Faza autoedukacji – uczeń jako świadomy wytwórca własnego zdrowia (okres dojrzewania i dorastania); zainteresowania, wiedza, styl życia.

  4. Faza heteroedukacji odwróconej – osoby dojrzałe, występujące w roli wychowawców innych.



Zobacz także